Het strand van Egmond

Lang...heel lang geleden..heb ik gezegd dat ik ooit eens wilde meedoen aan de halve marathon van Egmond.
Waarom...? Nou...euhh....dat was de enige hardloopwedstrijd (naast de marathon van Eindhoven) waar ik toen überhaupt ooit van gehoord had.
Het leek me wel stoer; in de winter op het strand lopen!
Toendertijd liep ik sowieso niet buiten in de winter...Correctie: toendertijd liep ik sowieso NIET in de winter..!! Laat staan op het strand....

Maar op de één of andere manier kwam het er nooit van...

Nu, vele jaren later is tijdens onze zomervakantie (lees:herfstvakantie;)) spontaan het idee ontstaan om mee te doen aan deze bijzondere halve marathon.
We zaten in 'n barretje in Maspalomas voetbal te kijken....tenminste...hij keek voetbal...en ik zat..! En in verband met de drukte..al die Hollanders moeten op vakantie blijkbaar toch voetbal kijken..kwam er een Nederlandse man bij ons aan het tafeltje zitten.
Na het fluitsignaal raakten we aan de praat (was tijdens 't voetbal natuurlijk onmogelijk...) en hij bleek de eigenaar te zijn van het Wapen van Egmond en heeeeeel toevallig was het 2-persoonsappartement vrij in het weekend van de halve marathon.......
En zo ontstond er een deal..!!

Zaterdag 8 januari was het dan eindelijk zover...deze dame ging op pad naar Egmond! Maar eerst nog een bezoekje brengen aan 'n vriendinnetje in haar nieuwe winkeltje Strik & Strook in Tilburg. Ligt tenslotte aardig op de route...
Na een heerlijk broodje en weer op de hoogte van alle roddels..hihihi..ging de reis verder naar Egmond. Maar..uhu....Tilburg niet op de route...??

Aan het einde van de middag was Egmond eindelijk in beeld en konden we al snel onze intrek nemen in het geweldige appartement. Op naar een borrel....
Doe ik het wel - doe ik niet - doe ik het wel - doe ik het niet - doe ik het wel - doe ik het niet..?
Ik deed het wel: lekker biertje..!! En nog eentje....en nog één...
Egmond is tenslotte toch maar 'n training voor de Ultimate Low Tide Marathon.....Indekken heet zoiets toch? haha

Na heerlijk gegeten te hebben bij het Wapen van Egmond zijn we de bar voorbij gelopen (ja echt..!!) en zijn we toch maar op tijd naar bed...
En lekker geslapen dat we hebben...not..!!

's Nachts zijn alle doemscenario's de revue gepasseerd: startnummer vergeten, verdwaald, te laat, geen strand, loopschoenen kapot, lenzen kwijt en de meest schokkende was dat ik als allerallerlaatste over de finish kwam en er niemand meer was...
Ben zo blij dat ik niet elk weekend een wedstrijdje ofzo loop, want dat kan ik echt niet aan...pfff

Na een speciaal marathon-ontbijt (Brinta..;)) zijn we ff de sfeer gaan proeven bij de kwart-marathon..maar waait het altijd zo hard aan de kust..? Jemig...als ik ergens een hekel aan heb, is het wel aan wind tegen!! Dus dat beloofd wat.....
Na genoeg sfeer geproefd te hebben werd het tijd om ons klaar te gaan maken voor de start...terug in het appartement bleek ik een telefoontje gemist te hebben van John, m'n Roparun-maatje. Hij had me voorbij zien paraderen op de boulevard...
Jammer dat we elkaar mis gelopen waren!

Maar daar kwam de volgende John alweer om de hoek kijken...
SMS: "Ik kom er aan..."
..euhh... ik kom er aan...??
Als blontje zou ik m'n naam geen eer aan doen als ik zijn berichtje meteen zou begrijpen...dus ik moest 'm echt ff bellen.
Hij was gewoon op weg naar Egmond... wat 'n leuke verrassing!
Afgesproken om elkaar te treffen in het startvak en samen van start te gaan...
Joepie ik hoef niet 'alleen'...!!!

Onderweg naar het startvak belt John: "Waar blijf je..? Je moet me uit de wind houden..!" Na enkele telefoontjes hadden we elkaar eindelijk gevonden.. en wat bleek, hij had Gerard en Jaco bij! Wat ben ik toch een bofkont....
Na de eerste kennismaking gaf ik aan dat ik eigenlijk wel mijn pr wilde aanscherpen. Het was er nog eentje van uit de pre-historie, dus dat moest wel gaan lukken....vooral met deze kanjers!
En zo zouden we koers gaan zetten naar een tijd onder de 2 uur....
Jaco durfde de strijd met mij niet aan.....:)*

Eindelijk mochten we van start...
Maar wat een drukte! En dan te bedenken dat ik eigenlijk het liefst voorop loop...:) hihi
Na 3 km door de stad (of is Egmond een dorp..?) gingen we eindelijk het strand op! Daar was ik tenslotte toch voor naar Egmond gekomen....
Die eerste meters op het strand vielen me enorm tegen...zand in m'n schoenen...het loopt zwaar...en wind tegen..! Het enige waar ik op dat moment aan kon denken was waarom ik me in godsnaam heb ingeschreven voor een hele marathon op strand....

Gelukkig was een stukkie verderop het zand lekker hard en konden we tempo maken...of liever gezegd John en Gerard maakten tempo en ik hobbelde er achteraan..! John en Gerard wisten me mooi uit de wind te houden...heerlijk zulke brede kerels in de buurt..
John en Gerard vonden me een beetje stillekes, maar zij waren zo aan het kletsen dat ik er geen speld tussen kon krijgen....lijken wel vrouwen..;)
Het laatste stuk strand was nog ff pittig en in de duinen had ik weer de puf om iets te zeggen......."Eindelijk van dat klote-strand af...!"

In de duinen werd de snelheid weer ietwat opgeschroefd....pfff... Maar ik wilde me niet laten kennen en bleef achter de heren aanrennen....Gerard zei nog tegen John dat we wellicht iets te hard gingen... "Nee joh....ik hou 't makkelijk bij hoor!".
Vond het geweldig om al die mensen in te halen...normaal word ik altijd ingehaald..!! Denk dat ik voortaan altijd helemaal achteraan van start ga...

En daar was Egmond weer in zicht!
Met nog 600 meter te gaan tikte ik John op z'n rug: "Hé..loop 'ns 'n bietje deur!" Had niet verwacht dat ie zo hard kon lopen....
Hand in hand met John en Gerard kwam ik over de finish in een tijd van 1:53:09 !!!
Bedankt heren! Zonder jullie had ik nooit zoveel van m'n pr af kunnen snoepen....

En wat heb je verdiend als je een pr hebt gelopen..?
Juist! Een borrel....!
Na een snelle douche (helaas zonder John..;)) trok ik een sprintje richting bar...de beentje hadden weinig geleden, dus die sprint ging aardig vlotjes.
Proost!
Na wat over en weer getwitter, sms-en en bellen wist ik Gerjanna en Hero naar 'onze' bar te lokken voor een snelle, maar zeer gezellige kennismaking. Gerjanna gaf aan dat ze me graag wilde ontmoeten om met eigen ogen te zien of ik echt zo'n gek mens ben....
Jammer dat ze alweer snel naar huis moesten; heb volgens mij nog niet echt kunnen laten zien dat ik best normaal ben....
Ik vond het errug gezellig..!!

Na nog een nachtje in Egmond werd het tijd om weer huiswaarts te keren.
Het was weer een gezellig weekend met een mooie halve marathon... en wie zegt dat je in Egmond geen pr kan lopen, die heeft het mooi mis!

Liefs,
Jolanda

PS: Foto's moet ik nog ff van de blog van John afplukken....ben al blij dat ik de tekst zo snel af heb..!

*onderonsje tussen Jaco en mij...