zondag 14 augustus 2011

Op de juiste weg....

Toen Jo (ikke dus) nog 'n klein meisje was, heeft ze zo vaak lopen opscheppen: 
"Als ik later groot ben, dan doe ik eens een triathlon...!"

Nu ben ik dus groot (genoeg) en moest ik maar 'ns met de billen bloot. Niet letterlijk natuurlijk....of is dat figuurlijk....?!
Maar...zo gezegd, zo gedaan! Alhoewel.....

Je kunt dan al zo'n grote flinke meid zijn, maar in de wereld die triathlon heet, ben je ineens weer een heel kleintje! Er zijn zoveel wegen die naar Rome....euhh....in dit geval Almere leiden, maar welke is in vredesnaam de juiste...?! En kaartlezen is ook al niet mijn sterkste punt....
Een navigator....!! Dat ik daar niet eerder aan had gedacht....
En zo was de eerste grote stap gezet.

Om mij de juiste weg te kunnen wijzen wilde de, door mij zo zorgvuldig gekozen, navigator me eerst zien en een paar testen doen. Tja....geef 'm eens ongelijk! Zo'n ongeleid projectiel neem je niet zonder slag of stoot zomaar aan in je respectievelijke klantenbestand.....
Gelukkig had ik de test goed doorstaan! De vragen waren niet zo moeilijk...:)
Heb zo wel m'n twijfels over de betrouwbaarheid van de conditietesten....mijn hartslag schoot al omhoog bij het zien van zo'n knappe navigator!

Eindelijk op pad naar Almere!!
Het startschot klonk direct na de strandmarathon op 13 maart 2011 en de ingeslagen weg beviel me eigenlijk al vanaf de allereerste minuut....ik zat op de juiste koers!
Aangezien ik mijn nieuwe liefde nog niet was tegengekomen, had ik bedacht in eerste instantie alleen het zwemmen en lopen op te pakken. Maar daar dacht mijn navigator toch iets anders over....

Of ik ff op m'n opoe-fietske de nodige kilometers wilde afleggen....
Dat heb ik dus maar braaf gedaan....maarruh....helaas is 't opoe-fietske niet meer in mijn bezit....
Hierbij wil ik dan ook even van de gelegenheid gebruik maken om MIJN opoe-fietske te bedanken voor alle bewezen diensten en de zadelpijn! En hopelijk krijgt de stoute boef spijt en brengt ie MIJN opoe-fietske terug naar waar zij hoort: bij MIJ!!

Na een periode van rouw kwam eindelijk 'n nieuwe liefde in mijn leven: "Trekkie"
Met Trekkie heb ik al de nodige kilometers mogen maken en ik kan je zeggen.....het is de liefde van mijn leven....!! Wil nooit 'n ander meer......

Maar het begin van onze relatie ging met vallen en opstaan...met de nadruk op vallen! Die eerste valpartij kan ik me nog herinneren als de dag van gisteren...en dat is heel wat voor 'n blontje...
Met enorme snelheden (ahum..) fietste ik door het Brabantse landschap...wind door m'n haren....fluitende vogeltjes....loeiende koeien.....mekkerende schapen....tractor in 't vizier.....
Tractor..?!
Remmen...!!

Behoedzaam wist ik m'n Trekkie langs die grote wielen van die trekker te manouvreren, maar mijn vaart minderde....en minderde...en minderde.....en als je dan even vergeet dat je met je voeten vastzit aan die pedalen...tja, dan lig je zo op je snufferd..!! Die kapotte knie was pijnlijk, maar 'n beschadigd fietsschoentje is nog pijnlijker.....

Veel tijd om te treuren om dat ene krasje op m'n nieuwe mooie fietsschoentje had ik niet.....! Mijn navigator had een leuk 'tussen-station' bedacht: de halve triathlon van Leiderdrop op 7 aug.
Dus restte mij alleen nog maar de ingeslagen weg te blijven volgen en vooral naar die 'strenge' navigator luisteren....