zondag 4 december 2011
donderdag 17 november 2011
In de prijzen....
Ja...je leest het goed...!
I-n d-e p-r-i-j-z-e-n
Zo denk je dat iedereen je snot voor de ogen rijdt tijdens die halve triathlon daar in Leiderdorp en dan word je toch nog 1e bij de vrouwen*...
Ja...je leest het goed...!
E-e-r-s-t-e
Helaas heb ik die welverdiende huldiging op mijn buik kunnen schrijven; de organisatie had 'n klein foutje gemaakt...
Ja...je leest het goed...!
K-l-e-i-n f-o-u-t-j-e
Zo loop je toch een mooie geldprijs en een lelijk plantje mis.....
Ja...je leest het goed...!
L-e-l-i-j-k p-l-a-n-t-j-e
Maar toch kreeg ik na twee weken geheel spontaan €50,= prijzengeld op mijn rekening gestort...
Ja...je leest het goed...!
V-i-j-f-t-i-g e-u-r-o
Samen met dit prijzengeld heb ik uiteindelijk €1.420,40 bij elkaar gezwommen, gefietst en gelopen voor stichting MaraThOON...
Ja ...leest het goed...!
€1.420,40
é-é-n-d-u-i-z-e-n-d-v-i-e-r-h-o-n-d-e-r-d-t-w-i-n-t-i-g-e-u-r-o-e-n-v-e-e-r-t-i-g-c-e-n-t
*indecategorieDames40 (en ik ben nog niet eens 40...)
I-n d-e p-r-i-j-z-e-n
Zo denk je dat iedereen je snot voor de ogen rijdt tijdens die halve triathlon daar in Leiderdorp en dan word je toch nog 1e bij de vrouwen*...
Ja...je leest het goed...!
E-e-r-s-t-e
Helaas heb ik die welverdiende huldiging op mijn buik kunnen schrijven; de organisatie had 'n klein foutje gemaakt...
Ja...je leest het goed...!
K-l-e-i-n f-o-u-t-j-e
Zo loop je toch een mooie geldprijs en een lelijk plantje mis.....
Ja...je leest het goed...!
L-e-l-i-j-k p-l-a-n-t-j-e
Maar toch kreeg ik na twee weken geheel spontaan €50,= prijzengeld op mijn rekening gestort...
Ja...je leest het goed...!
V-i-j-f-t-i-g e-u-r-o
Samen met dit prijzengeld heb ik uiteindelijk €1.420,40 bij elkaar gezwommen, gefietst en gelopen voor stichting MaraThOON...
Ja ...leest het goed...!
€1.420,40
é-é-n-d-u-i-z-e-n-d-v-i-e-r-h-o-n-d-e-r-d-t-w-i-n-t-i-g-e-u-r-o-e-n-v-e-e-r-t-i-g-c-e-n-t
*indecategorieDames40 (en ik ben nog niet eens 40...)
zondag 14 augustus 2011
Op de juiste weg....
Toen Jo (ikke dus) nog 'n klein meisje was, heeft ze zo vaak lopen opscheppen:
"Als ik later groot ben, dan doe ik eens een triathlon...!"
Nu ben ik dus groot (genoeg) en moest ik maar 'ns met de billen bloot. Niet letterlijk natuurlijk....of is dat figuurlijk....?!
Maar...zo gezegd, zo gedaan! Alhoewel.....
Je kunt dan al zo'n grote flinke meid zijn, maar in de wereld die triathlon heet, ben je ineens weer een heel kleintje! Er zijn zoveel wegen die naar Rome....euhh....in dit geval Almere leiden, maar welke is in vredesnaam de juiste...?! En kaartlezen is ook al niet mijn sterkste punt....
Een navigator....!! Dat ik daar niet eerder aan had gedacht....
En zo was de eerste grote stap gezet.
Om mij de juiste weg te kunnen wijzen wilde de, door mij zo zorgvuldig gekozen, navigator me eerst zien en een paar testen doen. Tja....geef 'm eens ongelijk! Zo'n ongeleid projectiel neem je niet zonder slag of stoot zomaar aan in je respectievelijke klantenbestand.....
Gelukkig had ik de test goed doorstaan! De vragen waren niet zo moeilijk...:)
Heb zo wel m'n twijfels over de betrouwbaarheid van de conditietesten....mijn hartslag schoot al omhoog bij het zien van zo'n knappe navigator!
Eindelijk op pad naar Almere!!
Het startschot klonk direct na de strandmarathon op 13 maart 2011 en de ingeslagen weg beviel me eigenlijk al vanaf de allereerste minuut....ik zat op de juiste koers!
Aangezien ik mijn nieuwe liefde nog niet was tegengekomen, had ik bedacht in eerste instantie alleen het zwemmen en lopen op te pakken. Maar daar dacht mijn navigator toch iets anders over....
Of ik ff op m'n opoe-fietske de nodige kilometers wilde afleggen....
Dat heb ik dus maar braaf gedaan....maarruh....helaas is 't opoe-fietske niet meer in mijn bezit....
Hierbij wil ik dan ook even van de gelegenheid gebruik maken om MIJN opoe-fietske te bedanken voor alle bewezen diensten en de zadelpijn! En hopelijk krijgt de stoute boef spijt en brengt ie MIJN opoe-fietske terug naar waar zij hoort: bij MIJ!!
Na een periode van rouw kwam eindelijk 'n nieuwe liefde in mijn leven: "Trekkie"
Met Trekkie heb ik al de nodige kilometers mogen maken en ik kan je zeggen.....het is de liefde van mijn leven....!! Wil nooit 'n ander meer......
Maar het begin van onze relatie ging met vallen en opstaan...met de nadruk op vallen! Die eerste valpartij kan ik me nog herinneren als de dag van gisteren...en dat is heel wat voor 'n blontje...
Met enorme snelheden (ahum..) fietste ik door het Brabantse landschap...wind door m'n haren....fluitende vogeltjes....loeiende koeien.....mekkerende schapen....tractor in 't vizier.....
Tractor..?!
Remmen...!!
Behoedzaam wist ik m'n Trekkie langs die grote wielen van die trekker te manouvreren, maar mijn vaart minderde....en minderde...en minderde.....en als je dan even vergeet dat je met je voeten vastzit aan die pedalen...tja, dan lig je zo op je snufferd..!! Die kapotte knie was pijnlijk, maar 'n beschadigd fietsschoentje is nog pijnlijker.....
Veel tijd om te treuren om dat ene krasje op m'n nieuwe mooie fietsschoentje had ik niet.....! Mijn navigator had een leuk 'tussen-station' bedacht: de halve triathlon van Leiderdrop op 7 aug.
Dus restte mij alleen nog maar de ingeslagen weg te blijven volgen en vooral naar die 'strenge' navigator luisteren....
"Als ik later groot ben, dan doe ik eens een triathlon...!"
Nu ben ik dus groot (genoeg) en moest ik maar 'ns met de billen bloot. Niet letterlijk natuurlijk....of is dat figuurlijk....?!
Maar...zo gezegd, zo gedaan! Alhoewel.....
Je kunt dan al zo'n grote flinke meid zijn, maar in de wereld die triathlon heet, ben je ineens weer een heel kleintje! Er zijn zoveel wegen die naar Rome....euhh....in dit geval Almere leiden, maar welke is in vredesnaam de juiste...?! En kaartlezen is ook al niet mijn sterkste punt....
Een navigator....!! Dat ik daar niet eerder aan had gedacht....
En zo was de eerste grote stap gezet.
Om mij de juiste weg te kunnen wijzen wilde de, door mij zo zorgvuldig gekozen, navigator me eerst zien en een paar testen doen. Tja....geef 'm eens ongelijk! Zo'n ongeleid projectiel neem je niet zonder slag of stoot zomaar aan in je respectievelijke klantenbestand.....
Gelukkig had ik de test goed doorstaan! De vragen waren niet zo moeilijk...:)
Heb zo wel m'n twijfels over de betrouwbaarheid van de conditietesten....mijn hartslag schoot al omhoog bij het zien van zo'n knappe navigator!
Eindelijk op pad naar Almere!!
Het startschot klonk direct na de strandmarathon op 13 maart 2011 en de ingeslagen weg beviel me eigenlijk al vanaf de allereerste minuut....ik zat op de juiste koers!
Aangezien ik mijn nieuwe liefde nog niet was tegengekomen, had ik bedacht in eerste instantie alleen het zwemmen en lopen op te pakken. Maar daar dacht mijn navigator toch iets anders over....
Dat heb ik dus maar braaf gedaan....maarruh....helaas is 't opoe-fietske niet meer in mijn bezit....
Hierbij wil ik dan ook even van de gelegenheid gebruik maken om MIJN opoe-fietske te bedanken voor alle bewezen diensten en de zadelpijn! En hopelijk krijgt de stoute boef spijt en brengt ie MIJN opoe-fietske terug naar waar zij hoort: bij MIJ!!
Na een periode van rouw kwam eindelijk 'n nieuwe liefde in mijn leven: "Trekkie"
Met Trekkie heb ik al de nodige kilometers mogen maken en ik kan je zeggen.....het is de liefde van mijn leven....!! Wil nooit 'n ander meer......
Maar het begin van onze relatie ging met vallen en opstaan...met de nadruk op vallen! Die eerste valpartij kan ik me nog herinneren als de dag van gisteren...en dat is heel wat voor 'n blontje...
Met enorme snelheden (ahum..) fietste ik door het Brabantse landschap...wind door m'n haren....fluitende vogeltjes....loeiende koeien.....mekkerende schapen....tractor in 't vizier.....
Tractor..?!
Remmen...!!
Veel tijd om te treuren om dat ene krasje op m'n nieuwe mooie fietsschoentje had ik niet.....! Mijn navigator had een leuk 'tussen-station' bedacht: de halve triathlon van Leiderdrop op 7 aug.
Dus restte mij alleen nog maar de ingeslagen weg te blijven volgen en vooral naar die 'strenge' navigator luisteren....
dinsdag 12 juli 2011
Binnenkort op mijn site...
...maarruh.... "binnenkort" is natuurlijk 'n rekbaar begrip....
Op dit moment wordt er hard gewerkt aan verslagjes over:
(by the way: nadenken is voor mij ook hard werken...:))
- TT-Run (24 april)
- Marikenloop (15 mei)
- Halve marathon Zwolle (18 juni)
- BBQ-RRUN (9 juli)
- Voorbeschouwing allereerste halve triathlon op 7 aug
Op dit moment wordt er hard gewerkt aan verslagjes over:
(by the way: nadenken is voor mij ook hard werken...:))
- TT-Run (24 april)
- Marikenloop (15 mei)
- Halve marathon Zwolle (18 juni)
- BBQ-RRUN (9 juli)
- Voorbeschouwing allereerste halve triathlon op 7 aug
 |
| Halve marathon Zwolle |
 |
| Mijn nieuwe liefde... |
 |
Marikenloop |
 |
| BBQ-RRUN |
vrijdag 18 maart 2011
Lief dagboek....
Dit jaar geen strandvakantie voor mij......heb voorlopig genoeg strand gezien..!
Weet je nog dat ik je vertelde over die strandmarathon die ik wilde gaan lopen..? Nou..die heb ik dus afgelopen zondag gelopen....vandaar dat ik geen strand meer kan zien...
Maar het is me gelukt...en hoe..!
Op zaterdag ben ik met de trein richting Alphen aan den Rijn gegaan.
Weet niet meer zo goed wiens idee 't was om met de trein te gaan, maar die is ècht niet goed wijs..! Wie zet mij nu op de trein met een vreselijk zware tas..? Tja...natuurlijk heb ik die tas zelf ingepakt, maar ik had echt alles nodig hoor..!
Met een bijna-hernia was ik na zo'n 2 uurtjes reizen eindelijk op plaats van bestemming. Ben best trots op mezelf dat het in één keer goed is gegaan, want ik moest tenslotte toch 2x overstappen...
En jij weet hoe zeldzaam dat is hè..?
Taxi Ronald stond gelukkig al klaar om me naar hotel...euhh...huize RR te brengen. Na het inchecken heb ik met de familie gezellig bijgekletst en lekker thee gedronken in de lounge. Maar Ronald schoot ineens in z'n 'hazenpak' en moest ik vroeg naar bed...
Tja...dat heb ik toen ook maar gedaan. Wilde niet de praat krijgen dat ik eigenwijs zou zijn....dat zou natuurlijk nog tegen me gebruikt kunnen worden als die marathon niet het gewenste resultaat zou opleveren...
Dus ruim voor middernacht nam ik m'n intrek in kamer 205, de penthouse...!
En jij weet wel hoelang het dan duurt voordat ik (als 'n écht avond- of moet ik zeggen nachtmens) in slaap val hè..? En tegen jou kan ik het wel zeggen: ik kon ook niet slapen van de zenuwen...maar dat hoeft de rest niet te weten!
Weet je nog dat ik je vertelde over die strandmarathon die ik wilde gaan lopen..? Nou..die heb ik dus afgelopen zondag gelopen....vandaar dat ik geen strand meer kan zien...
Maar het is me gelukt...en hoe..!
Weet niet meer zo goed wiens idee 't was om met de trein te gaan, maar die is ècht niet goed wijs..! Wie zet mij nu op de trein met een vreselijk zware tas..? Tja...natuurlijk heb ik die tas zelf ingepakt, maar ik had echt alles nodig hoor..!
Met een bijna-hernia was ik na zo'n 2 uurtjes reizen eindelijk op plaats van bestemming. Ben best trots op mezelf dat het in één keer goed is gegaan, want ik moest tenslotte toch 2x overstappen...
En jij weet hoe zeldzaam dat is hè..?
Taxi Ronald stond gelukkig al klaar om me naar hotel...euhh...huize RR te brengen. Na het inchecken heb ik met de familie gezellig bijgekletst en lekker thee gedronken in de lounge. Maar Ronald schoot ineens in z'n 'hazenpak' en moest ik vroeg naar bed...
Tja...dat heb ik toen ook maar gedaan. Wilde niet de praat krijgen dat ik eigenwijs zou zijn....dat zou natuurlijk nog tegen me gebruikt kunnen worden als die marathon niet het gewenste resultaat zou opleveren...
Dus ruim voor middernacht nam ik m'n intrek in kamer 205, de penthouse...!
En jij weet wel hoelang het dan duurt voordat ik (als 'n écht avond- of moet ik zeggen nachtmens) in slaap val hè..? En tegen jou kan ik het wel zeggen: ik kon ook niet slapen van de zenuwen...maar dat hoeft de rest niet te weten!
maandag 7 maart 2011
Jo geeft 't woord aan......
Zondag 27 februari was het dan zover...mijn allereerste deelname aan 'n webloggersloopje...!
Tja...en als echte (super-snelle...) blogger moet je dat natuurlijk wel 'n keer meegemaakt hebben, dus als die dan ook nog eens plaatsvindt in Uden (om de hoek..) kun je er zeker niet meer omheen.....
En zo had Jo zich aangemeld voor 't feestje....euhh...loopje bij Tiny en zijn Sjan!
Nu kan ik daar natuurlijk weer een berucht (of was 't beroemd..?) typisch Jo-verhaal over schrijven...maar bij deze sta ik mijn podium graag 'n keer af aan de andere bloggers...
Met trots geef ik het woord aan........
Tiny:
De tijd dat je uit Uden weg kon lopen over een karrenspoor ligt wel al even achter ons dus is het eerste gedeelte geasfalteerd en meteen krijg ik al op mijn donder “het gaat te hard”. Och ja…ik loop niet alleen, dus de rem erop. Het gemiddelde tempo zal wel naar beneden gaan in de loop van de route. Niet alleen wordt de ondergrond zwaarder onze kleding ook. Het is opgehouden met zachtjes regenen.
Lees meer...
Jaco:
Al vroeg opgestaan en het zeikte van de regen en het waaide ook nog eens stevig…..whooeeehoooeeee.Niks aan te doen,rustig wakker worden en lekker beetje eten.Drankjes gemaakt en de tas en rugzak verder inpakken.Hup hup de auto in want Moon stond te wachten bij de Esso in Velp.En je kunt die meid toch niet zeiknat laten regenen omdat jij te laat bent…………..
Lees meer...
Inge:
De schrik sloeg om mijn hart. Shit, ik was wat vergeten. Wat nu? Terug kon echt niet meer! Na wat wikken en wegen toch maar een berichtje op twitter.... Mocht de oplossing niet komen dan had ik er in ieder geval voor gezorgd dat er een flink aantal mensen de dag met een grinnik en of glimlach waren begonnen.
Ik was namelijk mijn droge ondergoed vergeten! De kans dat die tijdens het hardlopen nat zou worden was wel heel groot!
De redder in nood kwam al heel snel! @theRunningGirl bood aan om terug naar huis te rijden en een droog stringetje voor me mee te nemen! Hoezeeeee!!
Lees meer...
Tja...en als echte (super-snelle...) blogger moet je dat natuurlijk wel 'n keer meegemaakt hebben, dus als die dan ook nog eens plaatsvindt in Uden (om de hoek..) kun je er zeker niet meer omheen.....
En zo had Jo zich aangemeld voor 't feestje....euhh...loopje bij Tiny en zijn Sjan!
Nu kan ik daar natuurlijk weer een berucht (of was 't beroemd..?) typisch Jo-verhaal over schrijven...maar bij deze sta ik mijn podium graag 'n keer af aan de andere bloggers...
Met trots geef ik het woord aan........
Tiny:
De tijd dat je uit Uden weg kon lopen over een karrenspoor ligt wel al even achter ons dus is het eerste gedeelte geasfalteerd en meteen krijg ik al op mijn donder “het gaat te hard”. Och ja…ik loop niet alleen, dus de rem erop. Het gemiddelde tempo zal wel naar beneden gaan in de loop van de route. Niet alleen wordt de ondergrond zwaarder onze kleding ook. Het is opgehouden met zachtjes regenen.
Lees meer...
Jaco:
Al vroeg opgestaan en het zeikte van de regen en het waaide ook nog eens stevig…..whooeeehoooeeee.Niks aan te doen,rustig wakker worden en lekker beetje eten.Drankjes gemaakt en de tas en rugzak verder inpakken.Hup hup de auto in want Moon stond te wachten bij de Esso in Velp.En je kunt die meid toch niet zeiknat laten regenen omdat jij te laat bent…………..
Lees meer...
Inge:
De schrik sloeg om mijn hart. Shit, ik was wat vergeten. Wat nu? Terug kon echt niet meer! Na wat wikken en wegen toch maar een berichtje op twitter.... Mocht de oplossing niet komen dan had ik er in ieder geval voor gezorgd dat er een flink aantal mensen de dag met een grinnik en of glimlach waren begonnen.
Ik was namelijk mijn droge ondergoed vergeten! De kans dat die tijdens het hardlopen nat zou worden was wel heel groot!
De redder in nood kwam al heel snel! @theRunningGirl bood aan om terug naar huis te rijden en een droog stringetje voor me mee te nemen! Hoezeeeee!!
Lees meer...
vrijdag 18 februari 2011
Dubbel klutsen....
Op 23e jarige leeftijd kocht ik van mijn zelf gespaarde (en geleende..) centjes mijn eerste autootje. Natuurlijk had ik al eerder een autootje gehad, maar deze was écht van mij....!
Mijn Fiatje 500 was een echte beauty.....
....maar wel eentje met een eigen willetje....!!
Zo trots als een pauw (want zo trots als een hond met 7 *piep* gaat in mijn geval niet..) ging ik m'n nieuwe autootje ophalen bij de garage. Hoor het die kerel nog zeggen: "Ge mot wel dubbel klutsen hè vrouwke...kende dah..?" Tsss...hoe moeilijk kan dat zijn...?!
Moeilijk.....want mijn eerste ritje werd er één om nooit te vergeten...net als alle andere ritjes trouwens..:)
Na wat geworstel had ik eindelijk die lange benen van mij in dat karretje gepropt en had ik het stuur dan toch in het midden weten te krijgen....ff choken, starten en wegwezen..!
In het zeer drukke Eindhoven wist ik me goed staande te houden tussen al die veel grotere en snellere auto's...tot het moment van het dubbel klutsen....!! Op één van de drukste kruispunten van mijn geboortestad besloot dat schattige autootje van mij ff niet mee te werken aan het dubbel klutsen...maar besloot er gewoon helemaal mee op te houden.
Gelukkig trekt zo'n lief autootje de nodige aandacht...of misschien kwam dat omdat ik midden op 't kruispunt stond? Maar goed...hulp zat!
Het choken..starten en dubbel klutsen ging me steeds beter af, dus een ritje op de snelweg kon niet uitblijven. Maximale snelheid: 100 km/uur en met wind mee 110 km/uur....
Met een open dak (jaha..'t was 'n cabrio..!!!) lekker van het zonnetje genieten met 100km/uur....90 km/uur....80 km/uur......70 km/uur......60 km/uur......en uiteindelijk nog maar 50km/uur plankgas..!! Wat is hier aan de hand..??
Mijn Fiatje 500 was een echte beauty.....
....maar wel eentje met een eigen willetje....!!
Zo trots als een pauw (want zo trots als een hond met 7 *piep* gaat in mijn geval niet..) ging ik m'n nieuwe autootje ophalen bij de garage. Hoor het die kerel nog zeggen: "Ge mot wel dubbel klutsen hè vrouwke...kende dah..?" Tsss...hoe moeilijk kan dat zijn...?!
Moeilijk.....want mijn eerste ritje werd er één om nooit te vergeten...net als alle andere ritjes trouwens..:)
Na wat geworstel had ik eindelijk die lange benen van mij in dat karretje gepropt en had ik het stuur dan toch in het midden weten te krijgen....ff choken, starten en wegwezen..!
In het zeer drukke Eindhoven wist ik me goed staande te houden tussen al die veel grotere en snellere auto's...tot het moment van het dubbel klutsen....!! Op één van de drukste kruispunten van mijn geboortestad besloot dat schattige autootje van mij ff niet mee te werken aan het dubbel klutsen...maar besloot er gewoon helemaal mee op te houden.
Gelukkig trekt zo'n lief autootje de nodige aandacht...of misschien kwam dat omdat ik midden op 't kruispunt stond? Maar goed...hulp zat!
Het choken..starten en dubbel klutsen ging me steeds beter af, dus een ritje op de snelweg kon niet uitblijven. Maximale snelheid: 100 km/uur en met wind mee 110 km/uur....
Met een open dak (jaha..'t was 'n cabrio..!!!) lekker van het zonnetje genieten met 100km/uur....90 km/uur....80 km/uur......70 km/uur......60 km/uur......en uiteindelijk nog maar 50km/uur plankgas..!! Wat is hier aan de hand..??
dinsdag 1 februari 2011
Windkracht 6...
Met nog zo'n 56 dagen te gaan tot de vlakste en rechtste marathon van de wereld werd het echt 'n keertje tijd om het parcours van deze marathon te gaan verkennen...
Mijn richtingsgevoel is niet zo best en ik weet ook niet in hoeverre ik op 't richtingsgevoel van mijn haas Ronald kan vertrouwen, dus parcoursverkenning was een must....
Op zondag 16 januari was het dan eindelijk zover!
Eerst lekker ff uitslapen en dan op 't gemakkie richting Alphen aan den Rijn was de bedoeling...maar ik zou ik niet zijn als dat niet nèt even wat anders ging.....
M'n auto stond met 'n lekke tuut...!!!
Wie heeft er in godsnaam nou zo'n hekel aan mij....?
Tja....en hoe los je zoiets op als een ras-echt blontje......euhhh....
Wij, wat en half-wat, besloten uiteindelijk om die band toch maar zelf te gaan verwisselen..dat kan echt zo moeilijk niet zijn! En 'n hulpservice bellen is pas echt voor watjes.....;)
Alle begin is moeilijk zeggen ze.....Klopt! Maar daarna wordt het nog moeilijker....!
Daar sta je dan met je reserveband, krik en sleutel. Ik noem 't ff gewoon 'n sleutel, want ik weet niet hoe je zo'n sleutel noemt..okay?
Die bewuste sleutel paste dus niet......heb ik weer! Wat nu?
Op naar de buurman! Die heeft zoveel gereedschap, dus 'n goeie sleutel moest haast wel in zijn rekje hangen. Aangezien de buurman alle vertrouwen heeft in mijn vakbekwaamheid op auto-gebied (not..!!).....vond ie 't blijkbaar nodig om de sleutel zelf even te passen.
Zie je wel dat ie niet past!! Oh....de wieldop moet er eerst af......................
Mijn richtingsgevoel is niet zo best en ik weet ook niet in hoeverre ik op 't richtingsgevoel van mijn haas Ronald kan vertrouwen, dus parcoursverkenning was een must....
Op zondag 16 januari was het dan eindelijk zover!
Eerst lekker ff uitslapen en dan op 't gemakkie richting Alphen aan den Rijn was de bedoeling...maar ik zou ik niet zijn als dat niet nèt even wat anders ging.....
M'n auto stond met 'n lekke tuut...!!!
Wie heeft er in godsnaam nou zo'n hekel aan mij....?
Tja....en hoe los je zoiets op als een ras-echt blontje......euhhh....
Wij, wat en half-wat, besloten uiteindelijk om die band toch maar zelf te gaan verwisselen..dat kan echt zo moeilijk niet zijn! En 'n hulpservice bellen is pas echt voor watjes.....;)
Alle begin is moeilijk zeggen ze.....Klopt! Maar daarna wordt het nog moeilijker....!
Daar sta je dan met je reserveband, krik en sleutel. Ik noem 't ff gewoon 'n sleutel, want ik weet niet hoe je zo'n sleutel noemt..okay?
Die bewuste sleutel paste dus niet......heb ik weer! Wat nu?
Op naar de buurman! Die heeft zoveel gereedschap, dus 'n goeie sleutel moest haast wel in zijn rekje hangen. Aangezien de buurman alle vertrouwen heeft in mijn vakbekwaamheid op auto-gebied (not..!!).....vond ie 't blijkbaar nodig om de sleutel zelf even te passen.
Zie je wel dat ie niet past!! Oh....de wieldop moet er eerst af......................
zaterdag 15 januari 2011
Het strand van Egmond
Lang...heel lang geleden..heb ik gezegd dat ik ooit eens wilde meedoen aan de halve marathon van Egmond.
Waarom...? Nou...euhh....dat was de enige hardloopwedstrijd (naast de marathon van Eindhoven) waar ik toen überhaupt ooit van gehoord had.
Het leek me wel stoer; in de winter op het strand lopen!
Toendertijd liep ik sowieso niet buiten in de winter...Correctie: toendertijd liep ik sowieso NIET in de winter..!! Laat staan op het strand....
Maar op de één of andere manier kwam het er nooit van...
Nu, vele jaren later is tijdens onze zomervakantie (lees:herfstvakantie;)) spontaan het idee ontstaan om mee te doen aan deze bijzondere halve marathon.
We zaten in 'n barretje in Maspalomas voetbal te kijken....tenminste...hij keek voetbal...en ik zat..! En in verband met de drukte..al die Hollanders moeten op vakantie blijkbaar toch voetbal kijken..kwam er een Nederlandse man bij ons aan het tafeltje zitten.
Na het fluitsignaal raakten we aan de praat (was tijdens 't voetbal natuurlijk onmogelijk...) en hij bleek de eigenaar te zijn van het Wapen van Egmond en heeeeeel toevallig was het 2-persoonsappartement vrij in het weekend van de halve marathon.......
En zo ontstond er een deal..!!
Zaterdag 8 januari was het dan eindelijk zover...deze dame ging op pad naar Egmond! Maar eerst nog een bezoekje brengen aan 'n vriendinnetje in haar nieuwe winkeltje Strik & Strook in Tilburg. Ligt tenslotte aardig op de route...
Na een heerlijk broodje en weer op de hoogte van alle roddels..hihihi..ging de reis verder naar Egmond. Maar..uhu....Tilburg niet op de route...??
Aan het einde van de middag was Egmond eindelijk in beeld en konden we al snel onze intrek nemen in het geweldige appartement. Op naar een borrel....
Doe ik het wel - doe ik niet - doe ik het wel - doe ik het niet - doe ik het wel - doe ik het niet..?
Ik deed het wel: lekker biertje..!! En nog eentje....en nog één...
Egmond is tenslotte toch maar 'n training voor de Ultimate Low Tide Marathon.....Indekken heet zoiets toch? haha
Waarom...? Nou...euhh....dat was de enige hardloopwedstrijd (naast de marathon van Eindhoven) waar ik toen überhaupt ooit van gehoord had.
Het leek me wel stoer; in de winter op het strand lopen!
Toendertijd liep ik sowieso niet buiten in de winter...Correctie: toendertijd liep ik sowieso NIET in de winter..!! Laat staan op het strand....
Maar op de één of andere manier kwam het er nooit van...
Nu, vele jaren later is tijdens onze zomervakantie (lees:herfstvakantie;)) spontaan het idee ontstaan om mee te doen aan deze bijzondere halve marathon.
We zaten in 'n barretje in Maspalomas voetbal te kijken....tenminste...hij keek voetbal...en ik zat..! En in verband met de drukte..al die Hollanders moeten op vakantie blijkbaar toch voetbal kijken..kwam er een Nederlandse man bij ons aan het tafeltje zitten.
Na het fluitsignaal raakten we aan de praat (was tijdens 't voetbal natuurlijk onmogelijk...) en hij bleek de eigenaar te zijn van het Wapen van Egmond en heeeeeel toevallig was het 2-persoonsappartement vrij in het weekend van de halve marathon.......
En zo ontstond er een deal..!!
Zaterdag 8 januari was het dan eindelijk zover...deze dame ging op pad naar Egmond! Maar eerst nog een bezoekje brengen aan 'n vriendinnetje in haar nieuwe winkeltje Strik & Strook in Tilburg. Ligt tenslotte aardig op de route...
Na een heerlijk broodje en weer op de hoogte van alle roddels..hihihi..ging de reis verder naar Egmond. Maar..uhu....Tilburg niet op de route...??
Aan het einde van de middag was Egmond eindelijk in beeld en konden we al snel onze intrek nemen in het geweldige appartement. Op naar een borrel....
Doe ik het wel - doe ik niet - doe ik het wel - doe ik het niet - doe ik het wel - doe ik het niet..?
Ik deed het wel: lekker biertje..!! En nog eentje....en nog één...
Egmond is tenslotte toch maar 'n training voor de Ultimate Low Tide Marathon.....Indekken heet zoiets toch? haha
vrijdag 3 december 2010
Nog 100 dagen....
...tot de ULTIMATE LOW TIDE MARATHON !
Nadat ik mijn zó geliefde roze wolk plots was kwijt geraakt na de marathon van Eindhoven, was ik in 't spreekwoordelijke zwarte gat beland. En ik kan je vertellen....zo'n roze wolk zit toch 'n stuk prettiger dan 'n zwart gat...!
Zo hier en daar heb ik 'n roze wolkje voorbij zien komen, maar ze konden geen van allen tippen aan die ene speciale....
Tijd om zelf maar weer 'n mooie roze wolk te creëren....mijn roze wolk! Tijd voor een nieuwe uitdaging dus....
....en die heb ik inmiddels gevonden!!
Zondag 13 maart 2011 zal ik deelnemen aan één van de vlakste en rechtste marathons ter wereld: de Ultra Low Tide International Marathon Scheveningen-Zandvoort
Zo...dat klinkt wel ff hè..?
Maar waarom nou juist die marathon?
Ach...het is weer eens wat anders hè..!
En zeg nu zelf.....er gaat toch niets boven het strand?
Als ik daar zo'n 42 km ga lopen paraderen in m'n bikini...wie draagt er dan mijn proviand..? Kan natuurlijk niet zelf met zo'n drinkgordel gaan lopen....
Dé oplossing kwam veel sneller dan verwacht!
Mijn inschrijving voor deze marathon wilde ik natuurlijk graag wereldkundig maken en stuurde 'n tweet de ether in.... bij de vele leuke reacties zat 'n vraag van RunningRonald: of ik het leuk zou vinden als hij met me mee zou lopen?
Tuurlijk! Maar of hij 't nou zo leuk gaat vinden....? hihi
En zo geschiedde....
...The Running Girl heeft zo waar 'n haas voor haar volgende marathon!
Vandaag is het precies 100 dagen tot de lancering van mijn roze wolk!
Tijd om weer serieus te gaan trainen dus...
En volgens de marathon scheurkalender van Rob Veer beginnen we deze dag met....jawel......
een rustdag!
Liefs,
Jolanda
PS: Deze strandmarathon is een charity evenement en ondersteunt elk jaar een project van SOS Kinderdorpen. Mijn inschrijfgeld komt geheel ten goede aan dit mooie doel, maar wellicht wil ook jij 'n handje helpen..? Maak mijn roze wolk nog iets rozer en geef!!
Giro 2280
Abonneren op:
Posts (Atom)